“Hij kickt niet op buizen en kille installaties’

Negen graden architectuur is een Nederlands/Duits architectenbureau met een voorliefde voor vrije, dynamische en organische vormgeving. ‘Wij creëren een duurzame, aangename en verbindende leefomgeving,’ aldus Yaike Dunselman. Bij veel van hun projecten, schakelt Dunselman TA Crone in. ‘Bij Hans Crone vormt niet de techniek het uitgangspunt, maar de bewoner. Dat spreekt mij erg aan!’

Samen met een Duitse studiegenoot startte Yaike Dunselman in 2004 negen graden architectuur. Sindsdien ontwerpt dit bureau in Duitsland overwegend bedrijfspanden en maakt het in Nederland indruk met duurzame en vooral ook aangename woningen, scholen en zorghuizen. ‘Met name in dit soort gebouwen is behoefte aan plezierige, gezonde en prikkelarme binnenruimtes. In de vormgeving zoek je het dan in kleur, vorm en in materiaalgebruik. Maar installaties kunnen dit streven ook ondersteunen.’

Volgens Dunselman zijn de meeste adviseurs techneuten, die op een weliswaar intelligente en functionele manier naar het binnenklimaat kijken, maar onvoldoende rekening houden met behoeftes van bewoners. ‘Hans is anders, hij kickt niet op buizen en op kille installaties. Hij denkt vooral aan de leefomstandigheden, die moeten optimaal zijn. Daarbij voelt hij zich volledig verantwoordelijk en handelt hij autonoom; wat anderen van hem vinden laat hem koud.’

Hinderlijke grondtoon

Inmiddels werkt negen graden architectuur al jaren samen met TA Crone; van het Agrarisch Zorgproject Grote Heklaantje in Schoorl, tot de Vrije School Vuurvogel in Zoetermeer en het Woonzorghuis Hermes Huis in Bosch en Duin. ‘Prettig aan hem is dat hij zich openstelt voor ideeën, nooit vooringenomen is. Daarbij realiseert Crone zich net als wij, dat een bewoner in een zorginstelling niet zit te wachten op een hinderlijke grondtoon als gevolg van mechanische ventilatie.’

De projecten die negen graden architectuur vormgeeft, zien er niet alleen fraai en menselijk uit, maar winnen ook regelmatig prijzen. ‘Maar als ik om mij heen kijk, is dat geen prestatie van formaat meer. In ons land leven we in een enorme welvaart en toch wordt op uitzonderingen na steeds meer anoniem, kil en kortzichtig ontworpen. Als ik op een snelweg rijd, vind ik Nederland echt lelijk geworden: saai, voorspelbaar en ook brutaal. Terwijl er toch zo veel mogelijkheden zijn!’

Klik hier voor meer informatie over Negen Graden Architectuur